Σεξουαλικότητα και μητρότητα

Οι σημερινές μητέρες επενδύουν πάρα πολύ στη μητρότητα με αποτέλεσμα πολλές φορές να εγκλωβίζονται σε αυτή και να χάνουν σημαντικά κομμάτια της προσωπικής τους ζωής όπως η σεξουαλικότητα, ενώ πριν το γάμο και τις γέννες είχαν μία ικανοποιητική σεξουαλική ζωή. Γιατί παρατηρείται αυτό;

---

Οι σημερινές μητέρες επενδύουν πάρα πολύ στη μητρότητα με αποτέλεσμα πολλές φορές να εγκλωβίζονται σε αυτή και να χάνουν σημαντικά κομμάτια της προσωπικής τους ζωής όπως η σεξουαλικότητα. Είναι συχνό φαινόμενο οι γυναίκες μετά την γέννηση  του πρώτου ή δεύτερου παιδιού να χάνουν την ερωτική τους επιθυμία, να είναι συνεχώς κουρασμένες, να αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή ή ακόμα να νιώθουν δυσφορία ή και πόνο κατά τη διάρκειά της.

Η μητρότητα φαίνεται να διακρίνεται από συγκεκριμένους κανόνες και στερεότυπα όπως το να «είσαι καλή μητέρα», να αφιερώνεις πολύ χρόνο στο παιδί σου και την οικογένειά σου, να κοιμάται το παιδί στο συζυγικό κρεβάτι ή και στο υπνοδωμάτιο των γονέων για να μη φοβάται, ή να μην απομακρυνθεί από το παιδί για να κάνει κάτι η ίδια που την ευχαριστεί για να μην τυχόν το παιδί αποκτήσει ψυχολογικά τραύματα παραμέλησης.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι ίδιες γυναίκες πριν το γάμο και τις γέννες είχαν μια ικανοποιητική σεξουαλική ζωή με εναλλασσόμενους πιθανώς συντρόφους και να ζούσαν απολαυστικές σεξουαλικές εμπειρίες με το σύντροφο τους. Τι συνέβη μετά;

Ενδεχομένως οι μύθοι της καλής μητέρας, οι προσωπικές τραυματικές οικογενειακές εμπειρίες από τις δικές τους εργαζόμενες μητέρες που τις παραμελούσαν ή η εμπειρία ενός διαζυγίου των γονέων να σπρώχνουν τις νέες γυναίκες και μητέρες στο άλλο άκρο. Ίσως για να κρατήσουν τις ισορροπίες ανάμεσα στην εργασία και τη μητρότητα να μην δίνουν τον απαραίτητο χώρο στη Σεξουαλικότητα τους.

Ακόμα και οι κοινωνικές επιταγές ένδυσης στην εγκυμοσύνη προδιαγράφουν φαρδιά «άνετα» ρούχα που καλύπτουν το σώμα της εγκύου ταυτόχρονα με τη σεξουαλικότητα της. Επιτρέπεται μια μητέρα να εκφράζει τη σεξουαλικότητά της μέσω του ντυσίματος  ή κινδυνεύει να κακοχαρακτηριστεί από συγγενείς, φίλους και το ευρύτερο περιβάλλον της;

Πόσες ιστορίες γυναικών έχω ακούσει που αναφέρουν γρήγορο σεξ  ή προγραμματισμένο σεξ σύντομης διάρκειας είτε γιατί είναι κουρασμένες από το μητρικό ρόλο είτε φοβούμενες ότι το παιδί μπορεί να μπει στο δωμάτιο /ή μπορεί να τις χρειαστεί για οτιδήποτε. Πόση απόλαυση και απελευθέρωση της σεξουαλικότητας μπορεί να χωρέσει υπό αυτές τις συνθήκες και όλα αυτά κάτω από την σιωπηρή ανοχή του συζύγου/συντρόφου.

Τα ΜΜΕ και η επιστημονική κοινότητα εν γένει βλέπουν τη σεξουαλικότητα και τη μητρότητα σαν δυο ξεχωριστές αποσυνδεδεμένες έννοιες από την ζωή των γυναικών. Τον τελευταίο καιρό η μόνη σύνδεση που γίνεται είναι από επιρροές πορνογραφικού υλικού και της «ποπ κουλτούρας» των μαζικών περιοδικών ποικίλης ύλης που περιγράφουν τον όρο MILF. Αυτό αποτελεί και την μοναδική εξαίρεση στις κυρίαρχες ιδέες περί σεξουαλικότητας και μητρότητας  και πάλι όμως ο όρος αυτός περισσότερο εκχυδαϊζει τη γυναικεία σεξουαλικότητα σε σχέση με τη μητρότητα και την υποβιβάζει παρά της αποδίδει τα εύσημα που της αξίζουν.

Η σεξουαλική απελευθέρωση το 1960 μιλούσε για σεξ με πολλούς συντρόφους, μιλούσε για απόλαυση, για ηδονή. Η ταυτόχρονη όμως απελευθέρωση της γυναίκας στον οικονομικό τομέα της επέτρεψε την οικονομική ανεξαρτησία αλά ταυτόχρονα την επιβάρυνε με περισσότερους ρόλους και βάρη. Αυτή η πραγματικότητα παράλληλα με τις δοξασίες «περί καλής μητέρας» που αναφέρθηκαν προηγουμένως και βέβαια την ενοχή που κουβαλάει η γυναικεία σεξουαλικότητα αιώνες τώρα, οδηγούν τις γυναίκες και μητέρες να την αγνοούν ή να μην της δίνουν το χώρο που θα ήταν καλό να έχει.

Η επαφή με τη σεξουαλικότητα έχει άπειρο όφελος στη σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας, βοηθά τη σχέση της με τον σύντροφο/σύζυγο, η έκκριση ενδορφινών βοηθά στην καλύτερη συναισθηματική της διάθεση, αποτελεί αναζωογονητική ένεση στην καθημερινότητα και βέβαια όλες αυτές οι επιδράσεις την βοηθούν να αισθάνεται όμορφα και να έχει καλύτερη σχέση και πιο ποιοτική με τα παιδιά της. Γιατί το σημαντικό για τα παιδιά είναι να βλέπουν τη μητέρα τους χαρούμενη και ευδιάθετη στον όποιο χρόνο μπορεί η ίδια να τους αφιερώσει.

Σεξουαλικές φαντασιώσεις: Αποδοχή ή ενοχή;

α φαντασιωσικά ερωτικά παιχνίδια μπορούν να μετατρέψουν την ερωτική σας ζωή σε μια ερωτική περιπέτεια αληθινής δράσης και ηδονής.

---

Σεξουαλικές φαντασιώσεις! Πόσος λόγος γίνεται γι αυτές! Και όμως, οι σεξουαλικές φαντασιώσεις αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Αποτελούν μια υγιή λειτουργία του μυαλού, ενώ φαίνεται να αυξάνουν την επιθυμία, τη διέγερση και να διευκολύνουν την επίτευξη οργασμού, τόσο στον άνδρα, όσο και στη γυναίκα. Τα φαντασιωσικά ερωτικά παιχνίδια μπορούν να μετατρέψουν την ερωτική σας ζωή σε μια ερωτική περιπέτεια αληθινής δράσης και ηδονής.

Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις κάνουν την εμφάνισή τους και έχουν παίζουν πρωταρχικό ρόλο από την περίοδο της εφηβείας και στα δύο φύλα, όπου σηματοδοτείται η σεξουαλική αφύπνιση με το ξύπνημα των ορμονών και την έναρξη της αυνανιστικής πράξης. Έτσι, στην εφηβεία, οι σεξουαλικές φαντασιώσεις συνοδεύουν την διαδικασία του αυνανισμού, λειτουργώντας διεγερτικά.

Προκαταλήψεις και φαντασιώσεις

Αρκετές είναι οι προκαταλήψεις γύρω από τις σεξουαλικές φαντασιώσεις, όπου μάλιστα, αρκετές φορές αποτελούν θέμα ταμπού, καθώς ταυτίζονται με το χυδαίο και το ανήθικο. Μένουν στην σφαίρα του ασυνείδητου, μαζί με  άλλες «νοσηρές» σκέψεις λόγω του φόβου και της ενοχής, με αποτέλεσμα συχνά να καταπνίγονται και να μην εκφράζονται. Και όμως, οι σεξουαλικές φαντασιώσεις δεν αποτελούν ψυχοπαθολογία. Αντίθετα, θεωρούνται αποδεκτές, με βασική προϋπόθεση την συναίνεση και των δύο συντρόφων. Μάλιστα, μπορούν να συμβάλλουν ποιοτικά στο ερωτικό παιχνίδι, αυξάνοντας την ερωτική διέγερση μέσα από την δυνατότητα πειραματισμού και τη χρήση της φαντασίας, επιτρέποντας στους δύο συντρόφους να αφεθούν, να τολμήσουν αλλά και να εκφράσουν ενδόμυχες επιθυμίες τους, ξυπνώντας στιγμές πάθους.

Είναι γεγονός, πως η ικανότητα του μυαλού να δημιουργεί λάγνες εικόνες, προσθέτει στην σεξουαλικότητα άλλο χρώμα, τη μεταβάλλει και την εμπλουτίζει. Στο φαντασιωσικό πεδίο, οι πρωταγωνιστές απενεχοποιημένοι, ελεύθεροι, αποτάσσοντας τις ηθικές αναστολές τους, τολμούν χωρίς όρια να βιώσουν την σεξουαλική τους έκφραση σε όλο της το μεγαλείο.

Μπορώ να τις μοιράζομαι με τον ερωτικό μου σύντροφο;

Το μοίρασμα των σεξουαλικών φαντασιώσεων με έναν σύντροφο που συμφωνεί και επιθυμεί να πειραματιστεί, ενισχύει ποικολοτρόπως το ερωτικό συναπάντημα, καθώς οι φαντασιώσεις τονώνουν το ερωτικό στοιχείο στο ζευγάρι, υπενθυμίζουν τους αρχικούς ρόλους ως εραστές και, απελευθερωμένοι από προκαταλήψεις και ντροπή, απολαμβάνουν με όλες τους τις αισθήσεις την σεξουαλική επαφή. Φέρνουν μία αίσθηση ελευθερίας και φρεσκάδας, που φέρνει τους δύο συντρόφους πιο κοντά σεξουαλικά και τους βγάζει από τη «ρουτίνα» της σεξουαλικής τους ζωής.

Βέβαια, λέμε πως καλό είναι να μην πραγματοποιούνται όλες οι φαντασιώσεις, καθώς μπορεί το άλλο μέλος της σχέσης να μην συμφωνεί ή ακόμη και να θεωρεί πως είναι «τραβηγμένες». Επίσης, ας έχουμε στο μυαλό μας, πως όταν η φαντασίωση πάψει να είναι φαντασίωση και γίνει πράξη, δεν υπάρχει γυρισμός, που σημαίνει πως αν το μετανιώσω δεν μπορώ να την σβήσω…

Αναντίρρητα λοιπόν, οι σεξουαλικές φαντασιώσεις συμβάλλουν ουσιαστικά στο σεξουαλικό μεθύσι, προσθέτοντας απόλαυση, ηδονή, πάθος αλλά χρειάζεται και η σχετική προσοχή για το ποιες θα θελήσω να πραγματοποιήσω…

Αναγνωρίστε τη λεκτική κακοποίηση στις σχέσεις

Ο θύτης αισθάνεται πιο δυνατός όταν μειώνει το θύμα του.

---

Αν εξετάσουμε τη λεκτική κακοποίηση σαν έναν τρόπο με τον οποίο κάποιος διατηρεί τον έλεγχο και την εξουσία επάνω σε κάποιον άλλο, μπορούμε να σκεφτούμε τους τύπους λεκτικής κακοποίησης που απαριθμούνται και εξηγούνται σε αυτό το κείμενο, ως τρόπους που κάποιος προσπαθεί να κυριαρχήσει ή να ελέγξει τον σύντροφό του. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο δράστης της κακοποίησης πραγματικά αισθάνεται πιο ισχυρός όταν για παράδειγμα, υπονομεύει τα ενδιαφέροντα του συντρόφου του; Ναι, όσο ακατανόητο και να ακούγεται σε μερικούς από εμάς.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο σύντροφός τους αισθάνεται ότι υπονομεύεται; Δεν γίνεται πάντα αυτό. Εκείνος μπορεί να στεναχωριέται επειδή δεν μπορεί να μοιραστεί τα ενδιαφέροντά του. Ή μπορεί να στεναχωριέται που ο σύντροφός τους δεν μπορεί να απολαύσει μαζί τους για παράδειγμα, έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο δράστης της κακοποίησης δεν μπορεί (ή δεν γίνεται) να απολαύσει αυτή την ευχαρίστηση; Όχι πάντα: Μπορεί απλώς να βρει μεγαλύτερη ευχαρίστηση στο να αισθάνεται ότι έχει εξουσία πάνω στον σύντροφό του.

Θα δούμε επίσης ότι η λεκτική κατάχρηση αποτρέπει την δημιουργία πραγματικών σχέσεων. Αυτό φαίνεται προφανές, αλλά ο σύντροφος ενός θύτη λεκτικής κακοποίησης, μπορεί να ζήσει έχοντας την ψευδαίσθηση ότι έχει μια πραγματική σχέση. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους.

Ένας σημαντικός λόγος είναι ότι, ως ζευγάρι, ο δράστης κακοποίησης και ο σύντροφός του, μπορούν να λειτουργούν επαρκώς στους αντίστοιχους ρόλους τους. Οι θύτες βιώνουν γενικά πολλά από τα συναισθήματά τους με τη μορφή του θυμού. Για παράδειγμα, αν ένας θύτης αισθάνεται αβέβαιος και ανήσυχος, μπορεί απλά να νιώθει θυμωμένος, ενδεχομένως αν είναι θυμωμένος γιατί αισθάνεται αβέβαιος και ανήσυχος

Ωστόσο, μέρος του να είσαι άνθρωπος, είναι η ικανότητα να αισθάνεσαι. Η ικανότητα να αισθανόμαστε, όπως και η ικανότητα σκέψης, είναι καθολική για την ανθρωπότητα. Δυστυχώς, ο θύτης είναι γενικά απρόθυμος να δεχτεί τα συναισθήματά του και δεν θέλει να τα αποκαλύψει στο/στη σύντροφό του. Χτίζει έναν τοίχο ανάμεσα στον εαυτό του και τον σύντροφό του και διατηρεί αυτή την απόσταση.

Μερικές κατηγορίες λεκτικής κακοποίησης, είναι εύκολα αναγνωρίσιμες ενώ κάποιες άλλες είναι πιο υπόγειες.

1. Απόσυρση και παρακράτηση

Η παρακράτηση εκδηλώνεται κατά κύριο λόγο ως άρνηση μεταφοράς πληροφοριών και αδυναμία ανταλλαγής σκέψεων και συναισθημάτων. Ένα πρόσωπο που παρακρατά πληροφορίες, που αρνείται να ασχοληθεί με τον σύντροφό του σε μια υγιή σχέση. Ένα τέτοιο άτομο δεν μοιράζεται συναισθήματα ή σκέψεις.

Όταν μοιράζεται κάτι, πρόκειται για καθαρά πραγματικές ή λειτουργικές πληροφορίες, πράγματα δηλαδή που θα μπορούσε να έχει βρει ο σύντροφός του online, διαβάζοντας στον τοίχο του συντρόφου του στο Facebook ή και πράγματα που θα μπορούσε να καταλάβει μόνος του. Παραδείγματα παρόμοιας επικοινωνίας είναι: «Σχεδόν τελείωσε η βενζίνη», «Τα κλειδιά βρίσκονται στο τραπέζι» και «Η εκπομπή ξεκινάει τώρα».

2. Αντιπαράθεση

Η αντιπαράθεση είναι μία τάση που έχουν αυτά τα άτομα να διαφωνούν με τον άλλο, όχι μόνο σε πολιτικά, φιλοσοφικά ή επιστημονικά θέματα, αλλά επίσης και για καθημερινά θέματα. Το θύμα της κακοποίησης μπορεί να μοιραστεί τα θετικά του συναισθήματά του π.χ. για μία ταινία που μόλις είδαν και ο θύτης μπορεί να προσπαθήσει στη συνέχεια να πείσει το θύμα ότι τα συναισθήματά του δεν είναι σωστά. Αυτή είναι η αντιπαράθεση ή η απόρριψη των συναισθημάτων, σκέψεων και εμπειριών του θύματος η οποία γίνεται σε μία καθημερινή βάση.

3. Υπονόμευση

Υπονόμευση είναι μία προσπάθεια να αρνηθεί ο θύτης ότι το θύμα μπορεί να έχει έλεγχο στις σκέψεις ή στα συναισθήματά του. Μπορεί να φαίνεται σαν ένα είδος κριτικής αλλά κριτική ενός συγκεκριμένου είδους. Ο θύτης μπορεί να λέει συχνά στο θύμα ότι εκείνο είναι πολύ ευαίσθητο, πολύ παιδιάστικο, ότι δεν έχει αίσθηση του χιούμορ ή ότι είναι υπερβολικό. Ο θύτης με αυτόν τον τρόπο αρνείται την εσωτερική αλήθεια του συντρόφου του, λέγοντας έμμεσα στον σύντροφό τι πρέπει να νιώσει και ότι ο δικός του τρόπος είναι λάθος.

4. Λεκτική κακοποίηση με τη μορφή αστείων

Ο θύτης μπορεί να μιλήσει πολύ άσχημα στο θύμα και στη συνέχεια, μόλις δει την αντίδραση να συμπληρώσει «πλάκα έκανα!» Η λεκτική κακοποίηση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ σε καμία μορφή της: αστεία που μας πληγώνουν αποτελούν μέσο κακοποίησης.

5. Αποκλεισμός και παράκαμψη 

Ο αποκλεισμός και η παράκαμψη είναι μια μορφή κακοποίησης στην οποία ο θύτης αποφασίζει ποια θέματα είναι τα «καλά» θέματα συνομιλίας. Ένας θύτης που ασκεί αυτή τη μορφή κακοποίησης, μπορεί να πει στο θύμα ότι μιλάει όταν δεν πρέπει ή ότι διαμαρτύρεται πάρα πολύ.

6. Ενοχοποίηση

Σε αυτή τη μορφή κακοποίησης, ο θύτης κατηγορεί το θύμα για πράγματα που είναι εκτός του ελέγχου του. Μπορεί να κατηγορήσει τον σύντροφο ότι εκείνος φταίει που έχασε την προαγωγή επειδή είναι υπέρβαρος ή ότι χάλασε τη φήμη του επειδή παράτησε το κολέγιο.

7. Κριτική

Η κριτική μοιάζει με τις κατηγορίες σαν μορφή, αλλά περιλαμβάνει επίσης την αρνητική αξιολόγηση του συντρόφου. Οι περισσότερες φράσεις που ξεκινούν με τη φράση «εσύ», είναι επικριτικές και σχετίζονται με τη λεκτική κακοποίηση: Μερικές από αυτές είναι οι εξής «Δεν είσαι ποτέ ικανοποιημένος-η», «πάντα βρίσκεις κάτι να μη σ’ αρέσει» και «κανείς δε σε συμπαθεί επειδή είσαι ένα τόσο αρνητικό άτομο».

8. Υποβάθμιση

Μία μορφή λεκτικής κακοποίησης κατά τον οποίο αυτά που κάνει ή θέλει το θύμα φαίνονται ασήμαντα. Ο θύτης υπονομεύει τη δουλειά του θύματος, το ντύσιμο ή ακόμα και τις επιλογές στο φαγητό.

9 Υποτίμηση

Μοιάζει πολύ με την προηγούμενη μορφή, περιέχοντας την υπονόμευση όλων όσων λέει το θύμα ή προτείνει ή το κάνουν να αναρωτηθεί για τα ενδιαφέροντα και τη γνώμη του.

10. Απειλές

Οι απειλές είναι μία κοινή μορφή λεκτικής κακοποίησης και μπορεί να είναι πολύ σαφείς όπως «αν δεν κάνεις αυτό που σου λέω, θα σε χωρίσω» ή μπορεί να είναι πιο υπόγειες «αν δεν ακολουθήσεις τη συμβουλή μου οι άλλοι δε θα σε θεωρούν αξιόπιστο άτομο».

11. Βρισιές

Με ρητό η υπόγειο τρόπο, ο θύτης μπορεί να φωνάζει τη σύντροφό του «σκύλα» ή με άλλες άσχημες λέξεις. Αλλά οι τίτλοι που δίνονται μπορεί να μην είναι εμφανώς τόσο προσβλητικοί, για παράδειγμα: «είσαι πάντα τόσο θύμα» ή «νομίζεις ότι είσαι τόσο σημαντικός, έτσι δεν είναι;»

12. Απώλεια μνήμης

Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει το να ξεχάσει κάποιος, από μία υπόσχεση μέχρι ένα ραντεβού. Ακόμα και αν ο θύτης πραγματικά το ξέχασε, συνεχίζει να αποτελεί κακοποίηση, επειδή έπρεπε να κάνει προσπάθεια να το θυμάται.

13. Διαταγές

Οποιαδήποτε μορφή διαταγής ή απαίτησης, είναι μορφή λεκτικής κακοποίησης. Είναι υποκατηγορία του γενικότερου θέματος του ελέγχου πάνω στον άλλο. Δείτε την προηγούμενη κατηγορία του ελέγχου.

14. Άρνηση

Η άρνηση αποτελεί κακοποίηση όταν εμπεριέχει άρνηση της παραδοχής της άσχημης συμπεριφοράς και αποτυχία κάποιου να παραδεχτεί τις συνέπειες των πράξεών του. Ένας θύτης πάντα προσπαθεί να δικαιολογήσει και να εξηγήσει τη συμπεριφορά του. Έτσι, αρνείται ότι έκανε λάθος.

15. Κακοποιητικός θυμός

Οποιαδήποτε μορφή φωνών και ουρλιαχτών, οτιδήποτε εκτός φυσιολογικών ορίων. Ακόμα και να σας φωνάξουν «σκάστε!» αποτελεί κακοποίηση. Κανένας δεν αξίζει να ανέχεται τέτοια συμπεριφορά.

Πηγή: psychologytoday.com

Οι ναρκισσιστές είναι σαν υπνωτιστές: πώς μπορείτε να απελευθερωθείτε από τη σχέση μαζί τους

Οι ναρκισσιστές έχουν τη δυνατότητα να σας αιχμαλωτίσουν. Πολύ σύντομα, θα έχετε παραδώσει την ανεξαρτησία σας και θα νιώθετε παθητικοί. Είστε ήδη υπνωτισμένοι.

---

Εάν έχετε δοκιμάσει ποτέ να κάνετε σχέση με ένα ναρκισσιστή, θα συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει κάτι διαφορετικό στην όλη σχέση. Επειδή οι ναρκισσιστές είναι βαθιά ανασφαλείς, χρειάζονται συνεχώς να επιβάλλουν τη δύναμη και την αξία τους. Θα έλεγε κανείς ότι είναι πραγματικά σαν υπνωτιστές. Αυτός είναι ο τρόπος που σχετίζονται. Τα συνηθισμένα συναισθήματα που έχετε με κάποιον που σας αρέσει και αισθάνεστε ότι έχετε «καλή χημεία» ή την αίσθηση ότι «ταιριάζετε», δεν έχουν καμία ομοιότητα όταν θα βρεθείτε κάτω από την επήρεια ενός πραγματικού ναρκισσιστή.

Πώς μπορούν να υπνωτίζουν

Οι ναρκισσιστές βασίζονται σε μία τεχνική για να "υπνωτίσουν" το κοινό τους: αναλαμβάνουν τα ηνία της σχέσης. Θα σας κάνουν να τους ακούτε με προσοχή καθώς μιλούν για τον εαυτό τους ή για κάποιο άλλο πράγμα που οπωσδήποτε θα σχετίζεται με αυτούς.

Οι ναρκισσιστές είναι πολύ καλοί να βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής και δεδομένου ότι αυτό τους καθιστά συχνά ενδιαφέροντες, έξυπνους, άμεσους και πνευματώδεις, είναι σε θέση να ελέγξουν την προσοχή σας. Θα σας τραβήξουν στην τροχιά τους με το να σας κάνουν να επικεντρωθείτε σε αυτούς. Αρχίζετε να αισθάνεστε ευχάριστα παθητικοί και να διασκεδάζετε.

Όταν νιώσετε εφησυχασμένοι, τότε παραδίνετε όλη την υποκειμενικότητα σας. Βρίσκετε τον εαυτό σας να συμφωνεί μαζί τους, ακολουθώντας το παράδειγμά τους. Θέλετε να είστε αρεστοί σε εκείνους.

Το αποτέλεσμα είναι ότι σε αντίθεση με τα ψυχαναγκαστικά άτομα που ξελογιάζουν, οι ναρκισσιστές δεν προσπαθούν να σας κάνουν να αισθανθείτε αγαπητοί. Σας κάνουν να αισθάνεστε ότι η ζωή είναι καλή γιατί είστε ο καλύτερος και μεγαλύτερος θαυμαστής τους.

Έχετε παραδώσει την αυτοδυναμία σας και έχετε γίνει "θύματά" τους. Είστε υπνωτισμένοι.

Όταν μένετε υπνωτισμένοι

Επειδή ο υπνωτισμός έχει μεγάλες δυνάμεις πειθούς, μπορεί να καταλήξετε να θέλετε να παρατείνετε την αίσθηση να βρίσκεστε στην τροχιά του ναρκισσιστή. Θα πεισθείτε να αισθανθείτε ότι θέλετε να τους προσεγγίσετε, ότι θέλετε να είστε σαν κι αυτούς και ότι θέλετε να τους βοηθήσετε. Το θέλετε αυτό γιατί .... απλά το θέλετε.

Αν σχετίζεστε τακτικά με ένα τέτοιο άτομο θα μπείτε στον κόσμο του με τους όρους του. Θα καταλήξετε να ερμηνεύετε τα πράγματα με τον τρόπο που εκείνοι μιλούν ή κάνουν.

Όμως η ζωή σε αυτόν τον κόσμο είναι μονόδρομος. Είστε το κοινό και εκείνοι είναι το αστέρι. Στον κόσμο τους αυτό που έχει σημασία είναι «να φαίνονται υπέροχοι» και ποτέ να μην αισθάνονται ότι κάποιος είναι ανώτερος από αυτούς. Η γοητεία του κόσμου τους, κάνει οτιδήποτε άλλο συνηθισμένο.

Πώς θα βγείτε από τον υπνωτισμό

Είναι δύσκολο να λύσετε τα «μάγια». Νοιάζεστε πολύ για το τι σκέφτεται ο ναρκισσιστής για εσάς. Και από τη στιγμή που έχετε εγκαταλείψει την ανεξάρτητη αίσθηση του εαυτού σας γύρω τους, είναι πολύ δύσκολο να αποφασίσετε να δείτε τα πράγματα με κριτικό πνεύμα. Αν εργάζεστε για ένα τέτοιο άτομο, θα έχετε μια ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη να διατηρήσετε την υπάρχουσα κατάσταση και αν είστε ένα παιδί που μεγαλώνει με ναρκισσιστές γονείς, αυτή η διαδικασία ξυπνήματος από τον υπνωτισμό, είναι σχεδόν αδύνατη.

Εδώ είναι μερικά πράγματα που αν επικεντρωθείτε, μπορεί να σας βοηθήσουν να εντοπίσετε την κατάσταση ύπνωσής σας και με τον τρόπο αυτό να την αλλάξετε.

• Αν μόλις συναντήσατε ένα ναρκισσιστή και έχετε πέσει θύμα του υπνωτισμού του, μόλις φύγετε, μπορεί να νιώθετε ενθουσιασμένοι που βρεθήκατε δίπλα του. Αλλά όταν έχετε βρεθεί μακριά του για λίγο, η κατάσταση ύπνωσης αποδυναμώνεται. Σύντομα μπορεί να παρατηρήσετε ότι η προτίμησή σας για εκείνον ήταν δυσανάλογη. Η αίσθηση του εαυτού σταδιακά αποκαθίσταται, όσο πιο πολύ απομακρύνεστε. Αυτή είναι μια ευκαιρία να χρησιμοποιήσετε την κρίση σας για να καταλάβετε τι έχει συμβεί.

• Δεν μπορείτε ποτέ να είστε στο προσκήνιο όταν είστε γύρω από ένα ναρκισσιστή. Ακόμα και όταν φαίνεται ότι επικεντρώνονται σε σας, ουσιαστικά επικεντρώνονται στον εαυτό τους. Όμως μερικές φορές, σε όλους μας θα τύχει να βρεθούμε στο προσκήνιο σε μια συνομιλία ή σε μια συνάντηση. Αν προσπαθήσετε να το κάνετε θα αισθάνεσθε πάντα άβολα, ότι με κάποιο τρόπο κάτι δεν πάει καλά. Θα αρχίσετε να αισθάνεστε ματαιωμένοι και απογοητευμένοι. Μπορεί ακόμη και να αισθανθείτε κάποια αυτοκριτική ή απελπισία. Αφήστε αυτό το συναίσθημα να σας αγγίξει και αφουγκραστείτε το.

• Αν είστε σε μια σχέση με έναν ναρκισσιστή αργά ή γρήγορα θα αρχίσετε να αισθάνεστε ότι ποτέ δεν ακούγεστε και ότι δεν υπάρχει ποτέ καμία πραγματική σχέση ή εύκολη ανταλλαγή ιδεών. Ένας τρόπος που μπορείτε να το παρατηρήσετε αυτό είναι ότι θα πρέπει να αποστασιοποιηθείτε από τη σχέση σας για να έχετε μια πραγματική συζήτηση. Όταν το κάνετε αυτό, θα δείτε το πραγματικό πρόσωπο του φίλου σας και όχι του ναρκισσιστή. Τότε θα έχετε ξυπνήσει από τον υπνωτισμό.

---

Πηγή: psychcentral.com

Το διακριτό μοτίβο της συναισθηματικής κακοποίησης

Η συναισθηματική κακοποίηση είναι ένα ψυχοφθόρο μοτίβο σοβαρής κακοποίησης, η πρωταρχική απόπειρα του οποίου, είναι να ασκήσει έλεγχο σε κάποιον, παίζοντας με τα συναισθήματά του.

---

Ο όρος «συναισθηματική κακοποίηση» χρησιμοποιείται συχνά στις μέρες μας. Προκειμένου να αποφύγουμε να χαρακτηρίσουμε οποιαδήποτε αρνητική συναισθηματική εμπειρία ως «συναισθηματική κακοποίηση», θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι σχετικά με το τι είναι και το τι δεν είναι η συναισθηματική κακοποίηση.

Τι δεν είναι η συναισθηματική κακοποίηση

Ο χωρισμός με τον/ τη σύντροφο μας δεν εντάσσεται στο πεδίο της συναισθηματικής κακοποίησης, ούτε η διαφωνία μαζί του/της. Οι αντιδράσεις των ανθρώπων προέρχονται μέσα από τις δικές τους αντιλήψεις, οπότε οι αντιδράσεις τους πολλές φορές δεν μπορούν να ορίσουν τη συμπεριφορά μας. Επίσης, συναισθηματική βία δεν είναι να εκφράζει κάποιος αυτό που σκέφτεται με ωμή ειλικρίνεια. Ενδεχομένως, μπορεί να λείπει σε κάποιον το τακτ, αλλά το γεγονός αυτό δεν τον καθιστά συναισθηματικά βίαιο, όπως όταν κάποιος αντιδρά με πόνοσε κάτι που του είπαν, δε σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος έχει βίαια συναισθήματα.

Οι φωνές προς τον σύντροφό μας δεν είναι συναισθηματική κακοποίηση - αυτό βέβαια συχνά είναι ασαφές. Όλοι φωνάζουμε κάποιες φορές. Όλοι μας. Ειλικρινά, θα ανησυχούσα περισσότερο για κάποιον που δεν επιτρέπει στον εαυτό του να φωνάξει, από όσο θα ανησυχούσα για κάποιον που υψώνει τη φωνή του σε υψηλή και δυνατή ένταση, προκειμένου να εκφράσει τα συναισθήματά του. Οι φωνές σε μία στιγμή έντασης, είναι κάτι που όλοι έχουμε κάνει επομένως δε μπορεί να θεωρηθεί συναισθηματική κακοποίηση. Βέβαια όταν ουρλιάζεις σε κάποιον υστερικά χρησιμοποιώντας λεκτικές επιθέσεις, θεωρείται συναισθηματική βία. Αλλά όταν ένας σύζυγος και η σύντροφος του ή ένας γονιός και το παιδί του, φωνάζουν ο ένας στον άλλο, αυτή είναι μία φυσιολογική έκφραση των συναισθημάτων τους. Από τη στιγμή που θα έχουν εκφράσει το συναίσθημά τους, είναι μία καλή ιδέα στη συνέχεια να καθίσουν, να συζητήσουν και να βρουν μία λύση στο πρόβλημα τους.

Τι είναι η συναισθηματική κακοποίηση 

Η συναισθηματική κακοποίηση είναι μία προσπάθεια ελέγχου ενός άλλου ανθρώπου, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της σωματικής κακοποίησης. Η μοναδική διαφορά είναι ότι η συναισθηματική κακοποίηση δε χρησιμοποιεί σωματικά χτυπήματα όπως κλωτσιές, τσιμπήματα, πιασίματα, σπρωξίματα ή άλλες μορφές σωματικής βλάβης. Ο αυτουργός της συναισθηματικής κακοποίησης επιλέγει να χρησιμοποιεί ως όπλα τα συναισθήματα.

Συνήθως, ο αυτουργός της συναισθηματικής κακοποίησης δε γνωρίζει ότι γίνεται βίαιος. Μπορεί για παράδειγμα μία σύζυγος να αισθάνεται ανασφάλεια αν την αγαπάει ο σύντροφος και να νιώθει αναγκασμένη να τον κατηγορεί ότι την απατάει, να τον κατηγορεί για τη δυστυχία της ή διαρκώς να ελέγχει τις κλήσεις και τα μηνύματά του. Οι κατηγορίες, η επίρριψη ευθύνης και ο διαρκής έλεγχος, είναι μορφές της συναισθηματικής κακοποίησης.

Μπορεί πάλι, ένας άντρας να νομίζει ότι γνωρίζει εκείνος τι είναι το καλύτερο για τη σύντροφό του ή για το τι θεωρεί σωστό η κοινωνία για αυτήν, οπότε να προσπαθεί διαρκώς να ελέγξει κάθε κίνηση της, να την επικρίνει σκληρά όταν δεν πηγαίνει με τα νερά του ή και να την απειλεί όταν φαίνεται να ξεπερνά τα όρια που της θέτει. Μπορεί να της επιτίθεται λεκτικά όταν αυτή διαφωνεί μαζί του, γιατί η διαφωνία της είναι μία χειροπιαστή απόδειξη ότι η σύντροφός του δε βρίσκεται υπό τον έλεγχό του. Μπορεί να κατακρίνει την ομιλία της, το ντύσιμό της, το περπάτημά της, τις συναναστροφές με τους άλλους, τον τρόπο ζωής της και το πώς διαχειρίζεται καταστάσεις, ώστε να αποκτήσει και να διατηρήσει τον έλεγχο επάνω της.

Για παράδειγμα: η Μαρία επικρίνει συνεχώς τον Αλέξανδρο, πιστεύοντας ότι αν τον υποβαθμίζει διαρκώς, θα μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του. Τον μειώνει όταν είναι μόνοι τους και τον υποβιβάζει μπροστά στους άλλους. Όταν αυτός επιχειρεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή να την κατηγορήσει για τη συμπεριφορά της, εκείνη προσπαθεί να τον κάνει να νιώθει «τρελός», λέγοντάς του όλοι ξέρουν ότι είναι τρελός και ότι κανείς δεν πρόκειται ποτέ να τον πάρει στα σοβαρά. Τον κατηγορεί διαρκώς για τη δυστυχία της, καθιστώντας τον υπεύθυνο για τα άσχημα συναισθήματά της. Δεν αναλαμβάνει καθόλου ευθύνη για τις επιλογές της και τη συμπεριφορά της. Χρησιμοποιεί έναν διπλό μήνυμα όταν η συζήτηση αφορά στη συμπεριφορά της και δεν θεωρεί τον εαυτό της υπεύθυνο όταν κάνει ακριβώς εκείνα τα πράγματα για τα οποία έχει κατηγορήσει τον σύντροφό της. Συχνά τον αποκαλεί ηλίθιο, ανάρμοστο, χαζό και χρησιμοποιεί και άλλους παρόμοιους χαρακτηρισμούς. Όταν αυτός μιλάει με τους συγγενείς ή τους φίλους του, αυτή γνέφει ειρωνικά ώστε να τους κάνει να μην τον σέβονται. Του συμπεριφέρεται με περιφρόνηση, πολλές φορές και με αηδία, τον απειλεί διαρκώς ότι θα τον εγκαταλείψει ή ότι θα σταματήσει να του μιλάει και αρνείται να του δείξει τρυφερότητα παρά μόνο όταν κάνει ακριβώς ό,τι θέλει εκείνη. Είναι ιδιαίτερα ψυχρή, μπορεί και μη ομιλητική, όταν θυμώνει μαζί του. Μερικές φορές περνούν μέρες ή ακόμα και εβδομάδες χωρίς να του μιλάει. Η Μαρία επίσης συχνά πηγαίνει σε άλλα οικογενειακά μέλη και σε φίλους του Αλέξανδρου και τους μιλάει γι’ αυτόν, απομονώνοντάς τον από όλους όσους θα μπορούσαν να του προσφέρουν υποστήριξη και που θα του γνωστοποιούσαν το γεγονός ότι κακοποιείται.

Η Μαρία χρησιμοποιεί ένα διακριτό μοτίβο συναισθηματικής κακοποίησης την οποία δέχεται ο Αλέξανδρος μέσω διαφορετικών τρόπων:

1. Διαρκής κριτική ή προσπάθεια χειραγώγησης και ελέγχου.

2. Διαπόμπευση και κατηγορίες που συνοδεύονται από αφιλόξενους σαρκασμούς ή από έντονες λεκτικές επιθέσεις.

3. Χρήση ντροπιαστικού και υποβαθμιστικού λόγου.

4. Λεκτική κακοποίηση – βρισιές

5. Μη εκδήλωση στοργής.

6. Τιμωρίες και απειλή τιμωρίας.

7. Άρνηση να δεχθεί την ευθύνη της στη δυναμική της σχέσης τους.

8. Υιοθέτηση τρόπων χειρισμού της σχέσης σε περιπτώσεις που αφορούν την προσωπική της ευθύνη για τη δική της ευτυχία.

9. Άρνηση για κάθε επικοινωνία.

10. Απομόνωσή του από τους υποστηρικτικούς συγγενείς και φίλους.

Ο κύκλος της συναισθηματικής κακοποίησης ακολουθεί το ίδιο μοτίβο με τη σωματική κακοποίηση, ως προς το ό,τι μόλις το θύμα της συναισθηματικής κακοποίησης καταλάβει τι συμβαίνει και αρχίζει να σκέφτεται να φύγει ή όταν αρχίσει να κατηγορεί δυναμικά το δράστη για τις πράξεις του, ο δράστης ξαφνικά θα γίνει πάρα πολύ απολογητικός, ρομαντικός και θα αρχίσει να προσπαθεί να επαναφέρει το θύμα πίσω στη φωλιά του. Θα αγοράσει λουλούδια, θα ετοιμάσει ένα ρομαντικό δείπνο, θα φροντίσει τα παιδιά και θα κάνει οτιδήποτε άλλο χρειάζεται για να κάνει το θύμα να πιστέψει πως ό,τι πιστεύει ότι είδε, πως ό,τι πιστεύει ότι είναι αλήθεια, στην πραγματικότητα είναι ψέμα. Έχει ένα εξαιρετικά καλό σύντροφο και δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να αρχίσει να σκέφτεται να φύγει. Αλλά όσο το θύμα επιστρέφει και πιστεύει ότι δε θα ξανακακοποιηθεί συναισθηματικά, ο δράστης αρχίζει πάλι να υιοθετεί τις ίδιες παλιές κακοποιητικές συμπεριφορές. Τώρα, είναι πιο δύσκολο για το θύμα να φύγει, επειδή έχει αρχίσει να πιστεύει ξανά στην αλλαγή της συμπεριφοράς του δράστη.

Η συναισθηματική κακοποίηση είναι ένα ψυχοφθόρο μοτίβο σοβαρής κακοποίησης, η πρωταρχική απόπειρα του οποίου, είναι να ασκήσει έλεγχο σε κάποιον, παίζοντας με τα συναισθήματά του. ‘Οταν ετικετοποιούμε λανθασμένα τα ασήμαντα διαπροσωπικά ζητήματα ως συναισθηματική κακοποίηση, τότε υποβαθμίζουμε τις επιπτώσεις της

Πηγή: psychologytoday.com