ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΞΩΣΥΖΥΓΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Είναι οι εξωσυζυγικές σχέσεις που διαλύουν ένα γάμο ή μήπως οι προβληματικοί γάμοι οδηγούν σε εξωσυζυγική σχέση;. Δημιουργεί η εξ/γική σχέση ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο ή μπορεί ένας γάμος να σωθεί μετά από αυτή;

Οι εξωσυζυγικές σχέσεις είναι σύμπτωμα αλλά σύμπτωμα τίνος; Αποφυγή οικειότητας, αποφυγή σύγκρουσης, σεξουαλικός εθισμός, κ.α., κάθε ένα σηματοδοτεί ένα πρόβλημα στο γάμο. Υπάρχουν ακόμα πολλοί εξωτερικοί παράγοντες που μπορεί να ωθήσουν έναν οι και τους δύο συντρόφους στο να αναζητήσουν εξ/γική σχέση. Όπως θέματα οικογενειακών παρεμβολών, στερεότυπα για την επικράτηση των φύλων, ηλικιακά μεταβατικά στάδια, επαγγελματικό στρες ή και συνδυασμός αυτών. Φυσικά θα πρέπει να συμπεριληφθεί και το πολιτισμικό κομμάτι του θέματος που διαφέρει κατά πολύ μεταξύ των Ευρωπαϊκών και των Ασιατικών χωρών.

Το επώδυνο τραύμα της εξ/γικής σχέσης χρειάζεται μια ιδιαίτερα ανθεκτική και επίμονη θεραπευτική βάση ώστε να μπορέσει το ζευγάρι να ενωθεί και πάλι. Ο/Η «απατών/ούσα» σύζυγος, πρέπει να αναλάβει το εκατό τοις εκατό της ευθύνης, που αναζήτησε εκτός γάμου, να «λύσει» τα συζυγικά προβλήματα, να ζητήσει συγχώρεση με

(1) «Συγγνώμη»,

(2) «Δε θα το ξανακάνω ποτέ», και

(3) «Πως μπορώ να στο αναπληρώσω».

Παρόλα αυτά, εμπίπτει σε κάθε σύντροφο ξεχωριστά να αναλάβει την ευθύνη για την συμβολή του/της στο ρήγμα που υπέστη η σχέση. Κάτι που θα βοηθήσει την καλύτερη κατανόηση των κοινών αλλά και των ατομικών διλημμάτων. Δεν είναι σαφές πότε και από ποιόν ξεκίνησε αυτό το ρήγμα. Αφού και οι δύο φέρουν ευθύνη του προβλήματος, δεν υπάρχουν «άγιοι» και «αμαρτωλοί» ή θύματα και θύτες. Όλοι χάνουν ή όλοι κερδίζουν. Στο παιχνίδι των σχέσεων δεν υπάρχει ισοπαλία. Κάθε σύζυγος είναι εκατό τοις εκατό υπεύθυνος για το πενήντα τοις εκατό της ευθύνης της σχέσης αλλά και της δικής του συναισθηματικής υγείας.

Περιγράφοντας το τι αισθάνεται  ο/η απατημένος/η σύζυγος παρατηρούμε θλίψη, οργή, ντροπή, ενοχή ακόμα και συναισθηματική παράλυση. Βέβαια, ούτε όλοι που ανακάλυψαν ότι τους απατούν πληγώνονται το ίδιο, ούτε αυτοί που απάτησαν και ανακαλύφθηκαν επηρεάστηκαν το ίδιο.

Η απώλεια της εμπιστοσύνης, και το τραύμα στην συντροφικότητα αλλάζει για πάντα τη σχέση. Όπως με όλα τα σημαντικά τραύματα δεν ξεπερνιέται απλά. Η ζωή δίνει πάντα μια διαφορετική έκβαση. Η συγχώρεση περιλαμβάνει ωριμότητα και εν συναίσθηση. Η οικειότητα, η σύνδεση και η ευαλωτότητα είναι αλληλένδετα στις ενήλικες ερωτικές σχέσεις.

Η εξ/γική σχέση δεν χρειάζεται να είναι το τέλος. Μπορεί να είναι μια καινούργια αρχή γεμάτη από κατανόηση, συμπόνια, συγχώρεση και εμπιστοσύνη.  Το να μάθει ένα ζευγάρι εποικοδομητικές τεχνικές επικοινωνίας και να είναι διατεθειμένο να τις χρησιμοποιήσει είναι ένα πολύ ωφέλιμο «ρίσκο». Η θεραπεία ζεύγους είναι το ιδανικό πλαίσιο για να μάθει ο /η κάθε σύντροφος ξεχωριστά αλλά και ως ομάδα τον τρόπο να προχωρήσουν μαζί με νέα οπτική των «θέλω» τους, αλλά και των κοινών τους στόχων μέσα από αμοιβαίο σεβασμό, αγάπη και υποστήριξη.