LOU

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Πότε διαπράττουν φόνο άτομα με ψυχική νόσο

Λανθασμένη χαρακτηρίζουν οι ειδικοί την αντίληψη της κοινής γνώμης ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από ψυχικές νόσους διαπράττουν φόνους.

«Οι άνθρωποι που κρίνονται ακαταλόγιστοι για ένα έγκλημα σύμφωνα με το άρθρο 34 του ποινικού κώδικα είναι ελάχιστοι. Η συντριπτική πλειοψηφία στο πρωτόδικο δικαστήριο έχει σώας τα φρένας, ενώ μόλις το 2% που έχει καταδικαστεί για εγκλήματα ζωής είχε ψύχωση ή μείζονα ψυχιατρικά νοσήματα» εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Θανάσης Δουζένης, επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής – Ψυχοϊατροδικαστικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Υπάρχουν βέβαια περισσότερες πιθανότητες κάποιος που έχει ψύχωση, να προβεί σε «φρικιαστικό έγκλημα. Αυτό συμβαίνει διότι αυτός που πάσχει από ψύχωση αισθάνεται πολύ περισσότερο ότι απειλείται», διευκρινίζει ο κ. Δημήτρης Δικαίος, επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Οι άνθρωποι με ψύχωση είναι συνήθως φοβισμένοι και δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικοποιημένοι διότι καταλαβαίνουν ότι οι γύρω τους παρεξηγούν τις περισσότερες των πράξεων και των λόγων τους».
Ακριβώς την ίδια αντίδραση που έχει κάποιος με σχιζοφρένεια και εκδηλώνει ψύχωση, δηλαδή δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα ως έχει, μπορεί να εκδηλώσει κάποιος που πάσχει από οργανικές καταστείς όπως ένας όγκος εγκεφάλου, κακή λειτουργία των νεφρών ή κάποιος που βρίσκεται σε κατάσταση μέθης ή επήρειας διεγερτικών ναρκωτικών.
Ωστόσο, τα περισσότερα εγκλήματα γίνονται από όσους έχουν «εξασφαλισμένη» ψυχική υγεία. «Οι φόνοι δεν είναι προνόμιο των ψυχικά ασθενών. Για οποιοδήποτε λόγο μπορεί κάποιος να σκοτώσει με συχνότερο αίτιο αυτό των τροχαίων ατυχημάτων που προκαλούνται από το ρίσκο της υπερβολικής ταχύτητας που λαμβάνει ο ίδιος ο οδηγός για τον εαυτό του, τους συνεπιβαίνοντες αλλά και αυτούς που βρίσκονται στο αυτοκίνητο που θα προσκρούσει. Όταν κάποιος είναι λογικός και “παίρνει και άλλον στο λαιμό του” αυτό ονομάζεται “μεταφορά συμπτώματος”», εξηγεί ο κ. Γιώργος Χριστοδούλου, ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.
Οι ειδικοί καταλήγουν πως ένας φόνος είναι θέμα χαρακτήρα και ορμών… «Βιολογικά μπορεί κάποιος να είναι πράος χαρακτήρας ή αχαλίνωτα ορμητικός. Όπως συμβαίνει όταν κάποιος τρώει ελάχιστα και παχαίνει εύκολα και κάποιος τρώει πολύ και δεν παχαίνει καθόλου. Είναι δηλαδή θέμα τύχης και ατυχίας και όχι θέμα ψυχικής νόσου», λέει ο κ. Δικαίος. Και προσθέτει πως δυνητικά ένα έγκλημα μπορούμε να διαπράξουμε όλοι: «σε όλους μέσα υπάρχουν ορμές που μπορεί να είναι εχθρικές και παράνομες. Αυτό που μας κάνει να είμαστε άνθρωποι είναι ο έλεγχος των ορμών μας, κατά βάθος της βιοχημικής διαδικασίας που λαμβάνει χώρα στον οργανισμό μας».
Η διαταραχή του χαρακτήρα σε συνδυασμό με τη βιοχημική (ορμονική) διαταραχήσε ένα «λογικό» άτομο με επίκτητες καταβολές τύπου «είμαστε οικογένεια που δεν σηκώνει κάτι τέτοια πράγματα» μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε απλό έγκλημα. «Ο χαρακτήρας που έχει σώας τας φρένας και κάνει φόνο το οφείλει στη διαταραχή της ισορροπίας και τις επιδράσεις του περιβάλλοντος που έχει μεγαλώσει», τονίζει ο κ. Θανάσης Παπαβασιλείου, καθηγητής Βιολογικής Χημείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών».

Οι λόγοι που ένας ψυχικά υγιής άνθρωπος μπορεί να οδηγηθεί σε έγκλημα είναι αρκετοί. «Μερικοί από αυτούς είναι η τιμή, ειδικά σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας με “περίεργα” έθιμα, ενώ ακόμη και για μία θέση πάρκινγκ η λεγόμενη “μαγκιά”, μπορεί να σκοτώσει. Τα άτομα με σχιζοφρένεια που κυκλοφορούν ανάμεσά μας δεν είναι καθόλου επικίνδυνα σε σχέση με τέτοιους χαρακτήρες», λέει ο κύριος Χριστοδούλου.
Οι ειδικοί επισημαίνουν πως κάποιος που λαμβάνει φάρμακα για την ψύχωση έχει εξαιρετικό έλεγχο και απλώς είναι περισσότερο κοινωνικός και λιγότερο φοβισμένος. Ακόμη και να σταματήσει τη χρόνια αγωγή του για κάποιες εβδομάδες ή παραλείψει δόσεις δεν πρόκειται να εμφανίσει κανένα σύμπτωμα. Εάν, δε, πιει αλκοόλ δεν υπάρχει καμία αλληλεπίδραση.


Πηγή : Web Only

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου